Oberek dla początkujących
Prowadzi Emilia Herda i kapela „Wędrowiec” w składzie:
Remigiusz Mazur-Hanaj, Piotr Herda.
4 spotkania. Limit miejsc: 30
*** Brak miejsc ***
A SKĄDŻE TO, JAKŻE TO, CZEMU TAK GNA?
A CO TO TO, CO TO TO, KTO TO TAK PCHA?
ŻE PĘDZI, ŻE WALI, ŻE BUCHA, BUCH, BUCH?
Oberek to najistotniejszy dla kultury muzyczno-tanecznej Polski Centralnej taniec wirowy w parach – taniec trójmiarowy, szybki, długi, szalony i dziki, taniec z końca świata, z piekła rodem, jak mawiają ci, co zamiłowanie do niego wyssali z mlekiem matki. Istnieje w rozlicznych odmianach regionalnych, a także indywidualnych, jako że lubi osobiste interpretacje i improwizacje, bazujące rzecz jasna na kilku niepodważalnych świętych zasadach. Podczas warsztatu, uczestnicząc w rozmaitych ćwiczeniach/ zabawach rytmicznych i wokalnych, niekoniecznie bezpośrednio związanych z tańcem, spróbujemy odnaleźć i obudzić w sobie charakterystyczny dla oberka, niezwykle istotny puls i rytm, co pozwoli nam następnie na zgłębianie cielesnych i duchowych rozkoszy wirowania.
Tańce z pogranicza polsko-litewskiego
Prowadzi Józef Murawski.
2 spotkania. Limit miejsc: 30
*** Brak miejsc ***
Taniec dla zaawansowanych
Prowadzi Piotr Zgorzelski i kapela w składzie: Janusz Prusinowski, Piotr Piszczatowski.
3 spotkania. Limit miejsc: 30
*** Brak miejsc ***
Celem spotkań jest pogłębienie umiejętności tanecznych w zakresie wariantowości w poszczególnych tańcach, improwizacji oraz używania ozdobników. Chcielibyśmy położyć duży akcent na regionalną wariantowość tańca, jak również na indywidualne maniery wykonawcze poszczególnych tancerzy-mistrzów. Zależy nam również, by rozwijać wyuczone formy taneczne, tworząc ich nowe warianty na bazie starych. Tym samym zastanowić się nad możliwościami, jakie może dać twórcze podejście do tańca tradycyjnego i możliwość kształtowania nowych form tańca, kroków, ozdobników w oparciu o dawne maniery wykonawcze.
Spotkania są przeznaczone dla osób zaawansowanych, wymagana jest więc od uczestników płynność w tańcach opartych na rytmice mazurkowej (m.in. kujawiak, oberek) i polkowej, rozumienie i dostrzeganie wariantowości regionalnej lub indywidualnej. By spotkania były jak najbardziej owocne i zróżnicowane, prosimy uczestników o przygotowanie 2-3 tańców lub ozdobników od konkretnych osób lub z konkretnych regionów (z pominięciem takich regionów jak Podhale, Beskid, Sądecczyzna). Mogą to być również gry i zabawy taneczne wykorzystujące kroki tańców tradycyjnych. Będzie można je przedstawić uczestnikom i poprowadzić ich naukę podczas spotkania.