Warsztaty tańca dla początkujących
Warsztaty będą poświęcone fenomenowi kultury muzyczno-tanecznej Polski – oberkowi. Taniec ten istnieje pod różnymi nazwami w rozlicznych odmianach regionalnych i indywidualnych, jako że lubi osobiste interpretacje i improwizacje, bazujące – rzecz jasna – na kilku niepodważalnych, świętych zasadach.
Oberek to taniec wirowy w parach, trójmiarowy, szybki, długi, szalony i dziki, taniec z końca świata, z piekła rodem, jak mawiają ci, co zamiłowanie do niego wyssali z mlekiem matki. Podczas warsztatu, uczestnicząc w rozmaitych ćwiczeniach/zabawach rytmicznych i wokalnych, niekoniecznie bezpośrednio związanych z tańcem, spróbujemy odnaleźć i obudzić w sobie charakterystyczny dla oberka, niezwykle istotny puls i rytm. Pozwoli nam to następnie na zgłębianie cielesnych i duchowych rozkoszy wirowania.
Prowadzenie: Emilia Herda
Przygrywa: Piotr Herda
Warsztaty tańców biskupiańskich
Warsztaty przeznaczone dla osób średniozaawansowanych i zaawansowanych. Uczestnicy powinny mieć podstawowe umiejętności taneczne.
Na zajęciach będziemy się uczyli najpopularniejszych tańców biskupiańskich: wiwata, przodka, równego i sibra. Na początku poświęcimy się panowaniu nad zmysłem równowagi i kontrolowaniu przestrzeni wokół nas w wirowaniu. Niektóre z tutejszych tańców są niebezpieczne dla współuczestników zabawy, będziemy więc uczyć się wzajemnie uwzględniać swoją obecność w najbliższej okolicy.
Wiwat biskupiański to jeden z najbardziej zakręconych tańców polskich. Tańcząc go można dosłownie odlecieć, dlatego istotne jest, aby tańczące panie twardo trzymały się ziemi. Specyfiką wiwatów jest to, że mogą być grane w rytmach parzystych (2/8), nieparzystych (3/8) lub mieszanych, co jednak nie zmienia charakteru tańca.
Równy to, najprościej ujmując, wielkopolska odmiana oberka. Różnice oczywiście są i najłatwiej będzie je wychwycić osobom znającym już oberka lub mazurka. Charakterystyczne dla równego biskupiańskiego jest to, że są w nim figury czy też ozdobniki, które wydają się być tańczone w odmiennym rytmie niż podstawowy nieparzysty. Należą do nich kulawy i mijany.
Przodek, podobnie jak poprzednio wymienione tańce, ma na Biskupiźnie również swoją odmianę mikroregionalną. Jest to taniec jednej pary, ale inni towarzyszą jej tupiąc i bijąc brawo. Każdy jednak może „zasłużyć” na przyjemność zatańczenia przodka, więc jego też się będziemy uczyć. Oczywiście każdy też może zasłużyć na tupanie parze przodkującej.
Siber jest pewnego rodzaju zagadką, ponieważ jedni Biskupianie uważają go za polkę, a inni za fokstrota; niektórzy rozochoceni zaczynają do niego tańczyć wiwata. Sądząc jednak ze struktury sibra, jest on czymś, co łączy w jedną harmonijną całość elementy z różnych tańców, z dodatkiem specyficznego lokalnego charakteru.
Jeśli wystarczy czasu, poznamy też „wyczynowy” taniec o nazwie gołąbek, transowego weksla oraz inne.
Prowadzenie: Grzegorz Ajdacki i Natalia Ajdacka
Mistrzowie: Piotr Kubiak, Franciszek Jesiak, Anna Chuda, Beata Kabała
Warsztaty taneczne dla młodzieży
Zajęcia przeznaczone dla osób w wieku mniej więcej 12—17 lat, o różnym stopniu zaawansowania tanecznego.
Biorąc pod uwagę doświadczenia poprzednich lat i wzrastając ciągle zaintersowanie Taborem wśród nastoletnich uczestników, stworzyliśmy w tym roku taneczną grupę dla młodzieży, aby się poczuła bardziej pewnie. Będziemy tańczyć tańce miejscowe (wiwaty, równe, sibry itp.), a także inne „modne” na Taborach: siemieńca, oberka, pisanego itp. Program będzie dostosowywany na bieżąco do poziomu uczestników zgodnie z ich postępami. Szczególnie zapraszamy młodzież miejscową.
Prowadzenie: Grzegorz Ajdacki i Iga Ajdacka (lat 15)
