Warsztaty tańca dla początkujących
Wprowadzenie do polskich tańców wirowych.
Warsztat pomyślany jest jako spójne wprowadzenie w niezwykły świat najbardziej charakterystycznych dla Polski Centralnej tańców wirowych: oberka i polki. W trakcie rozmaitych ćwiczeń rytmicznych, gier, zabaw i eksperymentów ruchowych sprzyjających indywidualnym poszukiwaniom i improwizacji, uczestnicy będą mieli szansę doświadczyć niejako od wewnątrz dwójkowego i trójkowego metrum, które jest podstawą wszystkich polskich tańców tradycyjnych. Dzięki temu uczestnicy warsztatu zdobędą umiejętności, które ułatwią im również wejście w świat lokalnej wielkopolskiej tradycji tanecznej. Tańce zaprezentowane zostaną w wersji in crudo, autentycznej, niestylizowanej, wyuczonej bezpośrednio od tancerzy ze wsi.
Prowadzenie: Emilia Herda
Przygrywa: Piotr Herda
Warsztaty tańców dla zaawansowanych
Spotkania są przeznaczone dla osób, które mają podstawowe umiejętności taneczne; tańczyły już wcześniej oberki lub polki.
Na podstawową treść warsztatów będą się składać najpopularniejsze tańce biskupiańskie: wiwat, przodek, równy i siber. Pojawią się jednak także tańce z innych regionów, np. kurpiowskie okrąglaki i powolniaki – swego rodzaju odpowiedniki tańców biskupiańskich, jedne łatwiejsze, drugie trudniejsze.
Będziemy stopniowo przechodzić od łatwiejszych form tanecznych do trudniejszych, jednocześnie poświęcając każdego dnia część czasu na różne rodzaje wirowania i ćwiczenia prowadzące do utrzymania równowagi w wirze. Ważnym zagadnieniem będzie również umiejętność wspomagania kapeli – przede wszystkim poprzez rytmiczne tańczenie. W efekcie tancerze powinni stać się… integralną częścią kapeli. Na zakończenie cyklu spotkań spróbujemy zatańczyć w drewnianych pantoflach (chodakach), które powstaną na zajęciach stolarskich.
Jednym z najciekawszych i jednocześnie najniebezpieczniejszych tańców polskich jest wiwat biskupiański. Jego „niebezpieczeństwo” polega na tym, że podczas niesamowicie prędkiego wirowania trudno dostrzec, co się dzieje wokół, przez co można wpaść na równie szybko wirujących sąsiadów i ich poturbować. Przy wiwacie siła odśrodkowa może unieść panie, dlatego istotne jest, aby twardo trzymały się ziemi. Specyfiką wiwatów jest to, że mogą być grane w rytmach parzystych (2/8), nieparzystych (3/8) lub mieszanych, co nie zmienia charakteru tańca.
Biskupiański równy inaczej bywa tu nazywany oberkiem. Istnieją oczywiście różnice między tutejszym równym a kujawskim, rzeszowskim czy radomskim oberkiem (mazurkiem). Wychwycą je jednak raczej osoby znające już dość dobrze jakiegoś regionalnego oberka lub mazurka. Na Biskupiźnie równy ma swoje specyficzne ozdobniki czy też figury – kulawego i mijanego. Obserwatorom w pierwszej chwili wydaje się, że są one tańczone w odmiennym niż trójmiarowy rytmie.
Przodek na Biskupiźnie ma również swoją odmianę mikroregionalną. Jest to taniec jednej pary, ale pozostali mężczyźni „służą” jej tupiąc i klaszcząc w dłonie, bądź biegając wokół niej. Każdego może jednak spotkać przyjemność zatańczenia przodka, więc tego tańca też będziemy się uczyć. Oczywiście każdy też może zasłużyć na służenie parze przodkującej.
Siber występuje bodaj tylko na Hazach i Biskupiźnie. Jedni Biskupianie uważają go za polkę, a inni za fokstrota; tancerze, których rozpiera energia, zaczynają do niego tańczyć wiwata. W pewnym stopniu jest podobny (o dziwo) do warszawskiej polki z nogi, z pewnością ma jednak niepowtarzalny lokalny charakter.
Prowadzenie: Grzegorz Ajdacki i Natalia Ajdacka
Mistrzowie: Piotr Kubiak, Franciszek Jesiak, Anna Chuda, Beata Kabała
Warsztaty taneczne dla młodzieży
Zajęcia przeznaczone dla osób w wieku mniej więcej 12—17 lat, o różnym stopniu zaawansowania tanecznego.
Ze względu na rosnące co roku zainteresowanie Taborem wśród nastolatków, jedną grupę taneczną polecamy młodzieży, aby poczuła się pewniej w gronie rówieśników. Będziemy tańczyć miejscowe wiwaty, równe, sibry itp. Więcej czasu poświęcimy też na różne ćwiczenia muzyczno-taneczne, przede wszystkim w rytmach mazurkowych, rozwijające m.in. umiejętność tańczenia równych. Wykorzystamy podczas warsztatów takie tańce-zabawy i tańce sprawnościowe, jak: wiwat w krzyż, zając, kijok, czapnik lub kajduk i inne. Jeden dzień poświęcimy tańcom bukówieckim. Program będzie dostosowywany na bieżąco do poziomu uczestników zgodnie z ich postępami. Szczególnie zapraszamy młodzież miejscową.
Prowadzenie: Grzegorz Ajdacki i Iga Ajdacka (16 lat)
